We doen het allemaal samen, óók met onze dieren!

Ieder van ons interpreteert zijn Leven aan de hand van z’n overtuigingen. Als iemand zich niet bewust is van de samenhang van alles in het Universum, dan zullen bijzondere gebeurtenissen onder de noemer ‘toeval’ kunnen vallen.

Mijn overtuigingen hebben in de loop van mijn Leven nogal wat verschuivingen ondergaan. Voor een belangrijk deel dankzij het gegeven, dat ik altijd bereid ben geweest en gebleven om overtuigingen te vervangen voor overtuigingen die beter voelden of waar ik (nog) blijer van werd.

Daardoor kon ik de bijzondere samenhang van de gebeurtenissen van afgelopen week zien.

In mijn huis liepen vier katten rond, waarvan de oudste –Chou-chou (Frans voor schatje)- écht de kat van mijn dochter was. Inmiddels bijna 18 jaar, eigenlijk nog nooit ziek geweest en voor zo’n oud wijffie hartstikke fit. Tot zondagmiddag. Hoe, wat en waarom, geen idee, maar ze begon te spugen en dat hield ze heel lang vol. Maandagmorgen stond ze voor het eerst niét blèrend bij de tuindeur om er uit gelaten te worden.
Mijn dochter was die dag uitgerekend en mij bekroop toen al het gevoel –omdat in mijn realiteit toeval niet bestaat- dat Chou-chou ging vertrekken en mijn kleinkind zou komen. Een soort wisseling van de wacht.
Omdat ik nog nooit zo’n oude kat gehad heb, wist ik ook niet wat ik kon verwachten, maar ik had er vertrouwen in dat Chou haar ding zou doen en ik zou voelen wanneer ze iets van mij zou willen. Wat ik nooit had kunnen bevroeden was, dat het zo snel zou gaan. De nacht van dinsdag op woensdag heb ik haar op een kussen in een grote doos naast mijn bed gezet en na zo’n anderhalf uur aaien, zachtjes praten, eft en reiki, was ze weg. Eigenlijk heel indrukwekkend om mee te maken.
Ik ging er vanuit dat mijn dochter nog afscheid van Chou’s lijffie zou willen nemen, wat ook zo was. Dus aan de slag met de voorbereidingen om die rit te gaan maken.

Sterre wilde mij graag bij de bevalling hebben en omdat die van mij nogal vlot gingen en ik, door wie Sterre is, er vanuit ging dat het bij haar niet veel anders zou zijn, had ik me al afgevraagd of ik wel op tijd zou kunnen zijn. Ruim honderd kilometer én naar de Randstad kon qua timing roet in het eten gooien. In het verlengde van “toeval bestaat niet’ bekroop mij nu nog meer het gevoel dat hier meer aan de hand was. Dat alles voor ons geregeld werd. Om die reden besloot ik maar om alles mee te nemen alsof ik voor die bevalling ging en dan de rest afwachten.

Om een lang verhaal kort te maken: als ik er niet al geweest was, had ik het never nooit gehaald en had het ook voor Sterre, partner en kind nooit zo ontspannen kunnen verlopen. Haar broer had er ook bij zullen zijn en die was helaas te laat.

Natuurlijk was het ook verdrietig dat Chou-chou ging, maar ik vraag me af of ze ons allemaal op een mooiere manier haar verbondenheid met Sterre duidelijk had kunnen maken. Ik vond deze manier in ieder geval van een hartverwarmende klasse!

Chou-chou gr

Weten en doen is twee. ;-)

Alles is energie. Mijn energie bepaalt mijn ervaringen. Ik kan mijn energie beïnvloeden. Zowel positief als negatief. Expres of “per ongeluk.” Daar heb ik al zó veel ervaringen mee gehad en dan toch……

Oude patronen vervangen door nieuwe is misschien wel het lastigste wat er is. De mens is een gewoontedier en doen wat je doet omdat je dat altijd deed gaat zo ongeveer vanzelf. Wat je deed vervangen voor iets nieuws, omdat je andere resultaten wilt, kan zéér lonend zijn, maar vergt absoluut bewuste focus.

Afgelopen tijd kreeg ik daar weer een paar boeiende voorbeelden van. Van mezelf in samenwerking met die fijne, soms irritante, maar altijd consequente Wet van Aantrekking. 😉

Sinds een paar jaar heb ik een iPhone. Helemaal blij mee, alleen de opstart was, zacht gezegd, nogal moeizaam. Maar dat is al weer lang geleden. Ook al kies ik dan voor een andere provider en voor een upgrade, dat gaat bij genoeg mensen vlekkeloos, dus dat kan ook bij mij. Als ik tenminste dáár mijn aandacht aan geef en niet bij voorbaat al ga stressen en die oude ervaringen weer activeer en dus in mijn NU haal. Dát deed ik dus wéll ;-( En dat heb ik geweten! Héle goeie herinnering dat ik wat ik weet, maar beter in praktijk kan brengen.

Een tijdje terug was ik op een feestje. Allemaal onbekende mensen waarvan ik al wél wist dat ze nogal anders in het Leven staan dan ik. Maar da’s niks nieuws. Ook hier had ik een keus: ik had m’n voorwerk kunnen doen en kunnen visualiseren hoe de sfeer zou zijn, wat een plezier we zouden hebben en hoe leuk de interactie was. Dat heb ik veel vaker gedaan en werkt als een trein. Dus waarom deze keer dan niet??? Laks waarschijnlijk. Te veel op die oude automatische piloot van ‘ik ben benieuwd.’ Ook dát was weer een mooi ‘cadeautje van het Universum.’ Omdat ik besloot geen voorwerk te verrichten, maar af te wachten wat de sfeer zou zijn, gaf ik de andere aanwezigen de ruimte om met hun energie die sfeer te bepalen. Die lag massaal op van-alles-en-nog-wat waar zij niet blij van werden. Het enige wat ik toen nog kon doen, was zo veel mogelijk focussen op de jongsten van het gezelschap, die nog zo lekker dichtbij hun belangrijkste ‘taak’ staan: blij zijn.

Als ik zo “egoïstisch” was geweest om de sfeer te willen ‘domineren,’ dan had ik van tevoren kunnen besluiten om het positieve van al die andere mensen al mijn aandacht te geven. Ook voor hén had dan het feestje waarschijnlijk veel positiever gevoeld.

Nu weet ik dat wéér een beetje helderder. En wil ik het ook weer bewuster doen!

Vergeven

In de meest geaccepteerde ‘realiteit’ wordt vergeven meestal gecombineerd met “iets wat een ander je aangedaan heeft.” Iemand is het slachtoffer van iets/iemand en kan er wel of niet voor kiezen om die ander te vergeven. Alsof je daarmee die ander een dienst bewijst. Geloof me, die ander merkt het verschil van wel of geen vergeving écht niet (tenzij je het doet vanuit je hele hart en de energie in jou verandert). Dat doe je enkel en alleen voor jezelf. Met wrok, rancune of zelfs haat rondlopen voelt niet lekker en is ook niet gezond.
Maar dan hebben we het altijd nog over iets met een ander.

Op het moment dat iemand, stukje bij beetje, de verschuiving maakt naar de realiteit van 100% verantwoordelijk zijn voor alles in zijn/haar leven, dan is er geen sprake meer van slachtoffer zijn. Dan hoeft iemand dus ook niet meer de hand over het hart te strijken om ‘een dader’ te vergeven. Als er geen slachtoffers zijn, zijn er ook geen daders. Dan is er alleen nog maar wat er IS: Wet van Aantrekking!
Maar opgroeien in een wereld waar ‘schuld’ een deel van is, schud je niet zomaar van je af. In ‘schuld’ denken, kun je dan niet zomaar loslaten. Ook dat gaat met stapjes. En in laagjes, zoals dat bekende schillen van een ui.
En die stapjes lopen gelijk met de mate waarin houden-van-jezelf toeneemt.

Wat blijkt dan? Als vergeven van een ander al moeilijk was, dan is dat hélemaal niks, vergeleken met het vergeven van jezelf.

Bij bewustwording hoort het gevoeliger worden voor je emoties. Zoals een cliënte het ooit omschreef “het met terugwerkende kracht herschrijven van je verleden.” Dan van binnenuit kunnen waarnemen dat je niet het slachtoffer was van iemand anders. Maar dat je een keus maakte die die pijnlijke gevolgen had –ook al was het, omdat het toen in je beleving de enige optie was-. Dat daar de rest van je Leven door beïnvloed werd. Dat je dus maar één persoon iets te vergeven hebt en dat ben je zelf! De emoties die daarbij vrij komen zijn niet in woorden uit te drukken. Maar de winst en het vrijheidsgevoel die daarop volgen ook niet!!!

Als het je lukt om jezelf te vergeven, maak je de weg vrij voor de persoon in jou, die je eigenlijk bedoeld had te zijn!

“What you see is what you get!”

Wie kent die uitdrukking nou niet? En wordt daar niet iets mee bedoeld als “dit ben ik en hier zul je het mee moeten doen”?

Maar als je weet hoe die Wet van Aantrekking werkt, dan weet je dat het heel anders zit!

Je krijgt absoluut wat je ziet! Maar dat is dan niet omdat dat is wat er is bij die ander.  De enige en echte reden dat je krijgt wat je ziet is, dat je alleen maar bij een ander kunt zien, wat gelijk is aan je eigen energie. Het is een kwestie van herkenning, gelijke frequentie. Of je je dat nou bewust bent of niet, maakt niet uit.
Een ander kan eigenschappen of kenmerken hebben die jij niet hebt en dan zul je dat ook niet kunnen zien. Dat kan twee kanten op gaan: jij bent in een onvoorstelbare goeie bui en je vriendin krijgt al haar ‘slechte nieuws’ haar mond niet uit, óf jouw energie laat zwaar te wensen over en iedere positieve of opbeurende opmerking vanuit jouw omgeving gaat aan je voorbij.

Dus… als je nou krijgt wat je ziet en de Wet van Aantrekking brengt je wat je aandacht geeft, is het misschien een goed idee om niet te kijken wat er ís, maar je af te vragen wat JIJ wílt dat er is en dat jouw aandacht te geven. De wereld is zo mooi als jij ‘m wilt zien en hetzelfde geldt voor ieder mens. En geloof natuurlijk niks van wat ik ‘zeg:’ ga voor je eigen ervaring!!!

Het leven is één en al kinderlogica

De afgelopen tijd heb ik weer wat meer met kinderen mogen werken en als ik al geniet van mijn volwassen cliënten, met kinderen werken is helemaal één groot feest.

Simpelweg omdat ze nog zo veel dichter bij hun ware zelf staan. Ze komen weliswaar niet voor niets bij me, maar toch zitten er nog niet zo veel lagen overheen die afgepeld moeten worden en kunnen ze zich, als ze zich veilig voelen, zo veel makkelijker openstellen. Zowel voor zichzelf als voor mij.
Uiteraard vertel ik ook hen over die mooie Wet van Aantrekking, die, als je inzicht krijgt in de werking, zo lekker voor je kan werken. Je kunt ‘m zelfs bewust inzetten.
Eén van die kinderen reageerde met regelmaat met: “dat klinkt allemaal héél logisch.” En dat IS het ook!

Wat nóg mooier is: iedereen heeft er ruimschoots ervaring mee. Hoe vaak mensen niet reageren met “je hebt gelijk! Ik wéét dat het zo werkt.” En dan komen ze zelf met voorbeelden:
“als ik een afspraak heb en ik denk, ze komt niet, dan komt ze ook niet. En als ik ergens naar toe rijd en ik besluit dat ik voor de deur kan parkeren, ook al is het in het centrum, dan kán ik dat ook.”
Ken jij dat? Met je verkeerde been je bed uit stappen, zet de toon voor de hele dag en omgekeerd.

Wat veel mensen zich niet bewust zijn is, dat zoals dat in één facet van het leven werkt, dat het dat in alle facetten doet. Omdat het leven logisch is. Wetmatig.
Als je die logica snapt, kun je deze altijd en overal toepassen. Dan is er geen reden meer voor angst, zorgen, onzekerheid. Want alles is logica. Dat brengt ontspanning.

En wat je niet van jezelf wéét, dat kun je bewust worden door de ervaringen die in je Leven komen. Simpelweg omdat die altijd in overeenstemming zijn met jou. Je bewuste emoties die voel je, dus dat kun je zelf plaatsen, maar je onbewuste emoties, overtuigingen en verwachtingen, die kun je helder krijgen door bewust je ervaringen onder de loep te nemen. En hoe meer je dat doet, hoe logischer alles wordt.
Als je dan naar een jong kind kijkt, dan kun je zien dat dát nog weet, wat jij je weer probeert te herinneren. Kinderlogica dus! 😉

 

 

Liefhebben, de méést “egoïstische” keus die je kunt maken!

Heb jij er al well eens goed bij stilgestaan, dat je maar één emotie tegelijk kunt hebben?
Je kunt niet boos en blij zijn tegelijk. Geen wanhoop en vertrouwen in één keer voelen. Ook houden van en geïrriteerd zijn gaan niet samen. Het is het één of het ander.
Met andere woorden, je kunt iets zien in de media dat overeenkomt met jouw overtuigingen en helemaal warm worden van binnen, maar als iemand een overtuiging heeft die 180° anders is dan de jouwe kun je met nét zo veel gemak door het lint gaan.
Of je kunt de éne herinnering aan iemand hebben en je helemaal voelen overstromen van liefde, terwijl de andere herinnering je vervult met pijn en verdriet en die ‘iemand’ kan dan dezelfde persoon zijn. Alleen het gedrag naar jou toe was nogal anders en jouw focus op het gedrag maakte dat jouw emotie een andere was. Eigenlijk liet je het gedrag van die ander, jouw emotie bepalen.

Ik heb wel een paar van die mensen in mijn leven gehad, van wie ik beide herinneringen heb. Net als ieder ander, kan ik me zo voorstellen. En geloof me, ooit kostte dat tranen, omdat ik toen nog niet zo wist hóe ik die keus kon maken en nog niet de handvatten had die ik nu heb.
Maar inmiddels ben ik me volledig bewust dat ik 100% verantwoordelijk ben voor mijn emoties. En al zo lang als ik me kan herinneren weet ik dat alles in het Leven uiteindelijk maar om één ding gaat: liefde! Die twee samen maken, dat ik nogal gemotiveerd ben om te kiezen voor emoties die mij zo dicht als maar mogelijk is, bij die liefde brengen. En gelukkig helpen die Universele Wetten me daarbij. Wat ik aandacht geef, daar krijg ik meer van. Dus als ik de positieve ervaringen en herinneringen aandacht geef, krijg ik daar meer ervaringen van.

Dat is de reden dat ik, als ik om de een of andere reden in mijn herinneringen terechtkom, ik op zoek ga naar de mooie, de warme, de liefdevolle. Zodat ik de liefde weer door me heen kan voelen stromen. En dat doe ik maar voor één persoon: voor mij!
Niemand anders kan voelen wat ik voel, niet zoals ikzelf. Maar ik straal dat wél uit en mensen kunnen dat waarnemen. Als ze zelf in een goeie energie zitten, zal mijn uitstraling ze mijn kant op brengen. Zitten ze in een hele andere energie, dan drijven ze bij me weg. Zo werkt dat nu eenmaal.

De éne keer lukt dat natuurlijk beter dan de andere keer. Maar motivatie helpt wel om steeds bewust te willen blijven van m’n emoties en daar waar nodig, mijn focus bij te sturen. Gewoon omdat ik hartstikke egoïstisch ben: ik wil liefhebben! Wat wil jij en hoe doe jij dat?

De waarde van je emoties

We leven in een wereld waarin het ‘gebruik’ van je hoofd, in mijn beleving, nogal wordt overschat. Een gevolg daarvan is, dat emoties eigenlijk niet de aandacht en waarde krijgen die ze hebben. Je emoties vertellen je namelijk heel veel. Wat mij betreft vertellen ze je zelfs alles wat je weten moet, om de keuzes te maken die voor jou de juiste zijn.

Wat zijn je emoties eigenlijk. Niet meer dan communicatie tussen je hoofd en je hart. Je kunt ze grofweg in twee categorieën indelen: emoties die goed voelen en emoties die niet goed voelen. En ze worden altijd opgeroepen als gevolg van jouw denkwerk. Je hebt een gedachte en die gedachte roept een emotie op.
Is dat een positieve emotie, dan zou ik vooral doorgaan. Positieve emoties bepalen je trillingsfrequentie, waar het Universum (de Wet van Aantrekking) op reageert. Daar krijg je dan meer van.
Is het een ‘negatieve’ (niet-lekker-voelende) emotie, dan zou het slim zijn om jezelf –liefdevol- tot de orde te roepen en te kijken of je op een betervoelende benadering van het onderwerp kunt komen. Lukt dat niet? Dan kun je je aandacht er beter van af halen. Kennelijk word je ergens niet blij van en daar wil je vast niet meer van in je Leven binnenhalen.

Dit kalenderjaar tot nu toe, was voor mij een goed voorbeeld. De zaken gingen ervóór hartstikke goed en ik had er well zin in om één en ander naar een hoger niveau te tillen. Dus ging ik op zoek naar kennis en info over marketing. Hoe meer ik daarmee bezig was, des te wiebeliger werd ik en naarmate de tijd verstreek, raakte ik steeds meer van m’n padje en gingen de zaken bergafwaarts. Een heel boeiend proces. Gelukkig weet ik hoe het werkt, dus heb ik er inmiddels vertrouwen in dat alles altijd goed komt en winst oplevert, waardoor ik het durfde laten gebeuren, maar toch. Een aantal weken terug, tijdens een marketing workshop (van Anne Raaymakers, waar ik me maaaaanden geleden al voor opgegeven had, omdat ik voelde dat ik dat ‘moest’ doen), kwam het keerpunt en grappig genoeg tijdens een meditatie. Even leeg maken en naar binnen en vervolgens viel alles weer op z’n plek.
De leukste ontdekking was, dat ik al steeds gedaan had wat voor mij werkte en daar eigenlijk niet mee had moeten stoppen.

Nu heb ik MIJ weer en met Anne’s hulp precies de tools die ik nodig heb om dat hogere plan waar het me om ging, te kunnen bereiken.
En het leukste: direct daarna rinkelt de telefoon weer en lopen de zaken ook weer.

M’n emoties hebben me weer naar mij geloodst! 😉

 

 

“Egoïstisch” zijn is eigenlijk heel sociaal!

Aan het woord “egoïstisch” hangt meestal een negatieve lading. Dus wie wil er nou voor egoïst uitgemaakt worden. Maar even zonder dollen. Is er iemand anders, zijn er andermans behoeften, die je zo goed aan zou kunnen voelen als jouw eigen behoeften? En geldt dat niet voor iedereen? Als je nou verantwoordelijkheid zou nemen voor je eigen behoeften, die alleen jij van binnenuit 100% waar kunt nemen en ook anderen de ruimte geeft om voor hún behoeften te gaan, dan heb je er geen last meer van dat die anderen zich niet met jouw behoeften bezighouden en kun je tevens gaan voor wat jij wilt.

Het allermooist zou zijn, als je vanuit verbinding met je hart ‘egoïstisch’ zou kunnen zijn (zelfzuchtig is eigenlijk een beter woord). Dan zou je namelijk ook ‘weten’ (met datzelfde hart) dat je met iedereen verbonden bent. Vanuit dat weten zul je ook geen keuzes maken in het nadeel van een ander. Daar word je dan namelijk niet blij van. Iets totaal anders dan “ieder voor zich en God voor ons allen.”

Maar wat is nou het gevolg van niét egoïstisch zijn? Wat gebeurt er met een mens, die altijd maar anderen en de behoeftes van anderen, belangrijker maakt dan (die van) zichzelf?
Die persoon gaat zichzelf steeds minder vertrouwen, want hoe kun je iemand vertrouwen, die zichzelf steeds in de steek laat. Mede daardoor is hij wantrouwend naar de omgeving en met hulp van de Wet van Aantrekking zal hij “bewijzen’ krijgen dat z’n wantrouwen terecht is. Hij wordt steeds minder blij en vrolijk, dus is voor de omgeving een steeds minder aangenaam persoon om in de buurt te hebben. Als iemand dat ‘zich-aanpassen’ en ‘opofferen’ maar lang genoeg volhoudt, dan komt er een tijd dat dat ook lichamelijk merkbaar wordt, met alle consequenties die daarbij horen. En wat daar ook nog bij komt is, dat iemand die zich opoffert en aanpast, daar echt altijd iets voor terug wil en meestal gaat dat niet ongemerkt aan de omgeving voorbij, ook al zullen ze niet altijd de link leggen.

En dan iemand die wél zichzelf –vanuit het hart- op nummer één heeft staan. Hij is vrolijk en goedgehumeurd en alleen in z’n nabijheid zijn is genoeg om ook vrolijk te worden. Doordat ‘ie in de goeie energie zit, heeft hij natuurlijk ook leuke ervaringen. Omdat ‘ie blij is met zichzelf en z’n leven, zorgt ‘ie ook goed voor z’n lichaam, dus met de gezondheid zit het ook well goed. Ook kan hij er vrijwillig voor kiezen om eens een stapje terug te zetten en er helemaal voor een ander te zijn. Gewoon omdat hij daar blij van wordt. En daar hoeft ‘ie niks voor terug.

Stel je een wereld voor waar véél meer mensen vanuit hun hart, dus vanuit verbinding met alles en iedereen, zichzelf op de eerste plaats zouden zetten. Dan hadden we een hele mooie, blije wereld.
De andere kant is dat het dan misschien zó gewoon zou zijn, dat het saai zou worden, dus misschien is het toch maar goed dat alle denkbare ‘smaken’ in het Leven vertegenwoordigd zijn. Juist daardoor kunnen we des te beter ieder onze eigen ‘smaak’ definiëren. 😉

Verlangen

Wie kent het niet? Iets (of iemand –of iets ván iemand-) héél erg graag willen. Je wilt een baan, een kind, een partner, kilo’s erbij of eraf, een nieuwe auto of een ander huis.

Als je dat kent, dan weet je misschien ook wel, dat hóe langer je dat wilt en het er niét is, des te groter dat verlangen wordt. Ga eens naar dat gevoel. Kun je dan waarnemen dat dóór dat verlangen je aandacht eigenlijk het meeste gericht is op de afwezigheid van datgene dat je wilt? “Ik wíl zóóóó graag dat ……., dat ik niet heb!”
Als je inzicht hebt of krijgt in de Wet van Aantrekking (datgene wat je aandacht geeft, daar krijg je meer van) dan weet je dat juist dat verlangen het grootste struikelblok is tussen jou en datgene wat je wilt.

Hoe kom je dan van dat struikelblok af? Primair zou ik zeggen: eft-en, want ik heb de ervaring dat je dan het snelste bij onderliggende emoties komt, maar dat is een optie.
Welke mogelijkheden heb je nog meer, zo door je dag heen? Allereerst ontspannen. Accepteren dat het tijd kán kosten, zodat je je zelf niet met nog meer stress opzadelt.

Als je verlangen cq je aandacht op wat-er-niet-is heel groot is, dan zou ik zeggen: richt je aandacht op maakt-niet-uit-wát, waar je blij van wordt. Iets wat je leuk vindt om te doen, waardoor je wat-er-niet-is even kunt vergeten.

Ga er eens voor zitten, met pen en papier, en schrijf op waaróm je wilt wat je wilt. Wat zou het je opleveren. “Ik wil die nieuwe auto omdat ‘ie zo stil is, zo heerlijk over ’s Heren wegen zoeft, zo lekker snel is, waanzinnige vering heeft en gewoon lekker decadent is en vóór al, omdat ik er zo blij van word.” Wat er dan gebeurt is, dat je niet meer in de emotie zit van de afwezigheid van, maar juist in het positieve gevoel van als dat-wat-je-wilt in je Leven IS! En juist dát is wat je wilt. Je wilt je voelen alsof het er al is, want dan zet je die Wet van Aantrekking in en laat je ‘m vóór je werken. Dán kan het komen.

Hoe het eigenlijk “hoort” te gaan is, dat jouw Weten zó in je verankerd is, dat je je helemaal niet bezig houdt met willen, want dat het vertrouwen dat het Universum levert, nét zo deel van jou is als ademhalen. Ik weet dat omdat het heel zichtbaar m.n. voor mijn jongste kind zo werkt. Zij is daarin mijn grootste leermeester en dat vertel ik haar (en anderen) ook altijd. Doordat ik haar niet bij dat Innerlijk Weten heb weggetraind, maar juist altijd naar haar eigen emoties heb laten luisteren, is het voor haar een automatisme. Ze wil iets, doet gewoon haar ding waar ze blij van wordt, houdt zich totaal niet bezig met wat ze wil en het Universum levert.

Als je daar nog niet bent, weet dan wél dat het mogelijk is. Begrijpen dat verlangen je vertelt dat je met je aandacht de vervulling van dat verlangen in de weg zit, is een eerste stap en daarmee begint iedere weg. Toch?!

 

 

Waar word jij blij van?

Een paar weken geleden ging één van de buizen van mijn versterker kapot. Daardoor was muziek luisteren even niet mogelijk.

Het interessante daarvan was, dat ik er wéér eens heel duidelijk mee geconfronteerd werd, hóe belangrijk muziek en goed geluid voor mij is. Toen ik de nieuwe buizen binnen had en de muziek weer door m’n huis klonk, werd ik daar nóg blijer van dan al die jaren daarvoor. Even iets niet hebben heeft dus een voordeel.

Deze ervaring stemde me ook weer tot nadenken: als ik me eens niet helemaal “je van Het” voel, wat heb ik dan tot m’n beschikking om m’n stemming / humeur  in korte tijd een goeie boost te geven? Muziek dus. En koken. Jaren geleden noemde ik dat m’n ‘therapie’. Als ik me niet lekker voel, dan is de keuken in gaan en uitgebreid aan het kokkerellen slaan, het beste medicijn om weer helemaal blij te worden.
Een fllnke wandeling met de hond, als het weer meewerkt, doet het ook altijd goed.

Al weer een tijd geleden had ik nog een hele leuke, die ik bij meerdere mensen geintroduceerd had en nu weer in het heel klein, nieuw leven ingeblazen heb: “goed-nieuws-mails.”
Positieve ervaringen, leuke momenten, ontmoetingen, (inter)acties, noem maar op, in een mailtje zetten en delen met iemand die mee wil genieten en ook zijn/haar blijmakende ervaringen wil delen. Het leuke is dat dan de aandacht op al het positieve dat geweest is, weer extra aandacht krijgt en daardoor al meer wordt, terwijl de Wet van Aantrekking meer in je Leven brengt van datgene wat je aandacht geeft. En het werkt als een tierelier heb ik gemerkt.

Wil jij meer positieve ervaringen in je Leven? Dan is bovenstaande tip misschien wel de makkelijkste om uit te voeren. Neem de positieve ervaringen die je al hebt en deel die met iemand die je dierbaar is en die ook in is voor meer positiefs.

Gedeelde vreugd is dubbele vreugd, toch?!