Momenteel ben ik bezig om, met hulp, meer lijn te krijgen in wat ik te-bieden-heb. En voor wie.
Waar ligt mijn kracht en hoe kan ik jou daarmee helpen te krijgen wat JIJ wilt. Wat is mijn passie. Mijn passie is LEVEN! Toen ik pas een vriendin op haar kop gaf, omdat ze zo slecht voor haar plant zorgde (niet de eerste keer en ze had haar leven al gebeterd), verontschuldigde ik me tegelijkertijd. “Sorry, ik hou nu eenmaal van planten.” Waarop zij reageerde “waar houd jij nou niét van?” En daar ligt dan gelijk m’n ‘probleem.’ Want leven is natuurlijk véél te breed.

Wat iemand te bieden heeft, grijpt in mijn beleving meestal terug op eigen ervaringen en inzichten. Bij mij in ieder geval wel. Ik zou niks aan kunnen bieden wat ik niet zelf ervaren heb, want hoe weet ik dan waar ik mee bezig ben? Dat is óók hoe ik bij die “echte emancipatie” kwam.

Als ik mensen wel eens vertel dat je mij vroeger in een huiskamer vol met visite kon zetten en ik dan rustig de hele avond zo ongeveer m’n mond niet opendeed, kijken ze me wel eens aan alsof ze water zien branden. En tóch is het zo. Ik kan me nog zó goed de tijd herinneren, dat ik m’n wangen al rood voelde worden bij de gedáchte dat ik m’n mond open zou moeten doen en mensen naar me keken. Er is dus nogal wat veranderd 😉
De meeste verandering van binnen heeft zéker plaats gevonden tijdens m’n intensieve jaren zelftraining van EFT, maar ik ben me bewust dat dat juist kon door de jaren ervoor en wat ik toen aan voorbereidend werk heb gedaan.

Dus dat ‘huiswerk’ zette me aan het denken, liet me terugkijken. Iedereen die bij me komt, krijgt 100%. Maar van ál die cliënten in al die jaren, welke komen dan het dichtste bij mij? En dan zijn het toch de vrouwen die méér willen. Méér van zichzelf, méér vóór zichzelf, méér uit hun relatie, méér voor hun kinderen en tegelijkertijd minder beperkingen. Eigenlijk zijn ze dus nét zo hebberig als ik. En vandaar die ‘échte emancipatie.’ De wet van aantrekking had me dus allang gematcht met mijn ‘ideale klant’ maar ik had het nog niet door. Wauw! Was dát een open deur waar ik doorheen viel.

En dán die nieuwe ontwikkeling…… wél met EFT als vertrouwd gereedschap, maar dan werken op wat bekend staat als ons ‘collectief geheugen.’ Dat kun je ook weer vergelijken met het besturingssysteem van een computer. Wat jij op het toetsenbord (eigen keus in je dagelijks leven) doet is niks vergeleken met de voorgeprogrammeerde instellingen op dat besturingssysteem achter de schermen.

Deze week las ik het weer in een blog van Bruce Lipton, zeer gerenommeerd wetenschapper: zo’n 5% -en dat is dan nog optimistisch- doe je bewust, en die ruwweg 95% staat op je besturingssysteem.

Niet de lasten van door je emoties en je nare ervaringen heen worstelen, maar wél de vruchten plukken van het steviger in je schoenen staan, dichter bij jezelf blijven, gemakkelijker ‘nee’ kunnen zeggen en dat altijd maar knagende gevoel van ‘schuld’ verdwijnt steeds verder naar de achtergrond. Want er staat zó veel op dat besturingssysteem dat échte emancipatie in de weg staat. Zowel bij vrouwen als bij mannen. En ik, en andere vrouwen met mij, hebben het verschil al ervaren! En de eerste ervaringen hiermee hebben wonderschone resultaten opgeleverd.

Als dat is wat jij wilt, ben jij dus mijn doelgroep! En dan zie ik je graag!