Zóóó lang is mijn “werken aan mezelf” gedreven door de gedachte “ik kan het maar gehad hebben, dan kan ik gaan genieten,” dat welk proces dan ook, niet snel genoeg kon gaan.
En, mijn héér, wat was dát vermoeiend!
Het komische is -Wet van Aantrekking ;-)-, dat de meeste van mijn cliënten ook met die haast ‘behept’ zijn.
Nu weet ik dat juist die haast, die het niet-kunnen-accepteren-wat-is in zich draagt, het proces eerder vertraagt dan bespoedigt. Het vermoeiende zat ‘m ook voornamelijk in het niet-accepteren-wat-is. Je kunt het verzet bijna voelen.
Onlangs kwam dit in een sessie aan de orde. Een cliënte gaf aan dat ze zich altijd rot schrok als zij zich in een ruit zag. Dan bleek er altijd veel meer van haar te zijn dan in haar idee van zichzelf. “Laten we dan eens beginnen met te accepteren wat IS, want dat is de eerste stap om te komen waar je zijn wilt,” was mijn reactie. De ontspanning die dát met zich meebracht, het is dat ze het voelde, anders had ze het niet kunnen geloven.
In welke situatie je ook zit. Hóe graag je daar ook uit wilt. Accepteren dát je er zit is altijd de eerste stap. En een stap die onmiddellijk ontspanning brengt. M.b.v. EFT of iets dergelijks.
Op de pagina “eft maar mee” weer eens een affirmatie, die je een zetje in de rug zou kunnen geven als je wilt: www.echtwell.nl “Acceptatie”