Onlangs was ik op een samenzijn van vrijwilligers.

Daar konden we kleine posters meenemen om mensen te attenderen op de mogelijkheid om –en vooral de behoefte aan- iemands maatje te worden.

Daardoor ging ik weer even met mijn gedachten terug in de tijd. Het is alweer bijna twee jaar geleden dat ik Maartjes maatje werd. En ik kon me ineens weer herinneren dat één van de vragen op het formulier was, of ik me dan toch wel voor minimaal twee jaar wilde vastleggen. Én dat ik het daar even benauwd van kreeg. Twéé jaar. Het leek zo’n lange tijd. Twee jaar lang een paar uurtjes per twee weken van mijn tijd doorbrengen met iemand die behoefte had aan wat persoonlijke aandacht.
Waar hébben we het over?!

Al ruim anderhalf jaar is het iedere week. Niet omdat ik zo’n heilige Samaritaan ben, maar omdat ik er zelf ook zo enorm van geniet! Ik word al blij als ze op me af komt lopen en zij is blij als ze me ziet. Als het dus iets niét is, dan is het een goed doel en als het iets wél is, dan is het vrij-willig!

Vóórdat ik toen de stappen zette, was het idee van wat vrijwilligerswerk doen al lang iets wat door m’n hoofd speelde. Wat ik nooit had kunnen bevroeden is, hoeveel het zou toevoegen aan mijn leven. Hoe blij ik er van zou worden. Wat een verrijking het voor mij zelf zou zijn!

Er zijn nog steeds heel veel mensen die ook behoefte hebben aan een maatje. Iemand die eens in de 1, 2, 3 of 4 weken een paar uurtjes iets met hen gaat doen.

Heb jij ook wel eens met de gedachte gespeeld? Of misschien juist niet, maar ben je egoïstisch genoeg dat je je eigen leven wilt verrijken door wat van jouw tijd te delen met iemand die je daar ook blij mee maakt? Als iets in jou door deze vraag geraakt wordt, kijk dan eens op http://www.ikwordmaatje.nl/ . Luister vooral naar je intuïtie als je je stappen zet. Dan weet ik zeker dat jullie, nét als Maartje en ik, een perfecte match zullen zijn. Dan geef je namelijk de Wet van Aantrekking de ruimte om jullie bij elkaar te brengen. Daardoor kan het alleen maar een feestje worden!