Eén van de mijns inziens grote voordelen van EFT is, dat de techniek te simpel is voor woorden, dus dat iedereen er mee kan werken en ook daadwerkelijk zichzelf kan bevrijden van stress en/of emoties op ieder moment dat deze naar de oppervlakte komen. En laten we eerlijk zijn, een alternatief zou zijn, je therapeut bellen en kom daar maar eens om, als je bijvoorbeeld op zondagavond helemaal van je padje af bent omdat je heel vervelend nieuws hebt gekregen. 😉
Dat EFT simpel is, wil echter niet zeggen dat iedereen die de techniek kent, deze op cruciale momenten ook inzet. “Oh, helemaal niet aan gedacht,” hoor ik regelmatig als (voormalige) cliënten me hun ervaringen vertellen.
En toch zit hier ook een kanttekening aan. Als er onder de oppervlakte iets suddert en je kiest er voor om iedere keer dat het geraakt word, de emoties zelf weg te eft-en, dan kun je dat eigenlijk vergelijken met dweilen met de kraan open. Het helpt, maar alleen tijdelijk. Want door iedere keer de oppervlakte schoon te krabben, kom je niet bij de oorzaak.
Sinds een paar maanden ben ik samen met een collega aan het eft-en geslagen. Om beurten zijn we elkaars ‘cliënt.’ Ik wilde dat al best een tijd, want ik ben me bewust dat ik, net als ieder ander, m’n vermijdingsstrategiën en m’n blinde vlekken heb. En ook ik heb daar geen controle over. Dus ben ik er heel blij mee. En met de winst die dat oplevert, met als eerste de winst van wat-ik-al-weet weer eens zo aan den lijve te ondervinden.
Ik ben vaak genoeg vól bewondering over hoe ons systeem in staat is om ons te ‘beschermen.’ Als kind doen we ervaringen op, daardoor ontstaan overtuigingen en ons systeem zal alles doen wat nodig is te zorgen dat wij ‘veilig’ zijn. Allebei bewust tussen aanhalingstekens want de bescherming en veiligheid die we als kind nodig hadden bestaat meestal niet meer als we volwassen zijn. Maar dat weet ons systeem niet!
In één van die sessies ging ik terug naar een herinnering in verband met financiën. Het beeld van mijn moeder, zittend aan de eettafel, staat op mijn netvlies gebrand. Het geldkistje, de giro-afschriften en de enveloppen om op te schrijven, om zich heen. Rekenend en puzzelend om “de eindjes aan elkaar te knopen.” Zó vaak heb ik haar zo zien zitten. Volgens mij zat daar helemaal geen emotie op. Tótdat ik, met behulp van een speciale EFT techniek, contact maakte met dat meisje van toen. Hopen emoties, onuitgesproken angsten en kinderlijke ideëen, die op de achtergrond nog steeds de dienst uit bleken te maken. Tot nu!!
Als jij nou ook in jouw leven steeds tegen hetzelfde aanloopt en er vanaf wilt, kijk dan eens of je er met EFT beweging in krijgt. Weet dat je de moeite waard bent om daar hulp bij te vragen van iemand die ervaren is en die niét jouw beschermingsmechanismen heeft, dus jou daar doorheen kan loodsen.