Al weer even geleden zag ik de “Eindeloos Bewustzijn” docu met Pim van Lommel over bijna-dood-ervaringen. En een aflevering van “Achter de voordeur” met een man die van kind af aan overledenen als een schim tussen de rouwstoet van hun eigen begrafenis zag lopen (school was naast de begraafplaats).
Al zo’n 25 jaar is Esther Hicks, samen met haar man Jerry, de ‘spreekbuis’ van Abraham. Zoals ze zelf zeggen een “groep niet fysieke oneindige intelligentie.” Daar mag iedereen z’n vraagtekens bij hebben. De reden dat het voor mij kloppend voelt is, omdat ik in ál die jaren, dat ik naar hen luister, ze nog niet één keer iets heb horen zeggen waar een menselijk oordeel uit te halen is. De boodschap van Abraham is er een van ONVOORWAARDELIJKE LIEFDE. En daar is geen mens 100 % consistent toe is staat. Simpel!
Doordat Jerry in november 2011 zijn fysieke Leven ‘verruilde’ voor een niet-fysiek Leven en Esther door haar aandeel in het doorlaten van Abraham ‘getraind’ is in het zichzelf uitschakelen, is het voor diegenen die Jerry ‘in levende lijve’ meegemaakt hebben, voelbaar dat ook hij er nog steeds is.

Maar ook hier gaat uiteraard dat frequentieverhaal op. Om Jerry’s aanwezigheid waar te nemen, moet je in de buurt zijn van die frequentie.

Na het zien van die docu ben ik op youtube wat verder gaan zoeken onder bovenvermelde titel en heb dus nog wat wetenschappelijk onderzoek gezien en wetenschappers gehoord.

Ik weet hoe het werkt. Heb er in mijn eigen Leven in interactie met mensen ontelbare ervaringen mee en dan toch….. kan ik me met stomheid geslagen voelen hóe mijlenver van elkaar verwijderd de ervaringen en belevingen kunnen zijn van wetenschappers (de artsen, therapeuten e.a. specialisten, die niet in staat zijn om open te staan voor de mensen met een BDE) en de mensen die om-welke-reden-dan-ook gewoon verbonden zijn met hun hart, dus het Leven in al haar oneindigheid op wat-voor-manier-dan-ook kunnen waarnemen. En dat dan de wetenschappers doodleuk kunnen zeggen: “ik kan het niet bewijzen, dus jij hebt ongelijk.”

Wat niet binnen jouw referentiekader valt, wat niet past binnen jouw overtuigingen, wat jij niet kunt geloven, dat kun je niet zien. Dat wil niét zeggen, dat dat er dan ook niet IS!