Zowel op mijn eigen weg, als die van mijn cliënten, kan ik weinig anders constateren, dan dat “men” een hele belangrijke factor is, die belemmert dat je gaat voor je eigen geluk en welzijn.
Van jongs af aan slaagt “men” er vaak zó goed in om kinderen te trainen in het belang van het die-ander-naar-de-zin-maken, dat jeZelf er jammerlijk bij inschiet. En dat wat-men-vindt ook belangrijker wordt dan wat je zélf vindt.
Stel je maar eens voor dat vader je alle hoeken van de kamer laat zien en dat moeder dat laat gebeuren. Wat voor boodschap haal je daar als kind dan uit, die je meeneemt je volwassen leven in? “Ik ben ‘het’ niet waard.” En dat ‘het’ kan dan zo ongeveer alles zijn, in ieder geval alles wat jij eigenlijk heel graag zou willen. Zoals je als kind heel graag wilde dat papa en mama van je houden en je veiligheid bieden.
Of de andere kant: mama is altijd zó lief, zó zorgzaam, offert haar leven voor jou op en is teleurgesteld als je dan iets doet waar jij blij van wordt, maar zij verdrietig. Dat is het allerlaatste wat je als kind wilt, dus…… wordt wat mama wil belangrijker.
Of om het even welke andere mogelijkheid.
En zoals Herman van Veen het zo mooi formuleert in zijn liedje “Trommelaar / Hart”: “gewoontes zijn hardnekkig en slijten even hard als marmer,” zo lastig denken mensen vaak dat het is om juist die gewoonte te veranderen.
Dat is ook best heel logisch. Als een kind “bij zichzelf vandaan” getraind wordt, dan gaat het vertrouwen op anderen (“men”) buiten zich en verliest het het vertrouwen in zichZelf. En zonder vertrouwen in jeZelf is het een grote boze buitenwereld waar je nooit weet of je veilig bent.
Voor mij is dat een hele lange weg geweest. Dat heeft voor een deel te maken met dat ik héél veel wil en dan staat vrijheid bovenaan mijn lijstje (vrij zijn van afhankelijkheid van ‘men’). Een andere reden is, dat ik het heel lang zonder EFT en zonder het, wat mij betreft, essentiële inzicht in de Wet van Aantrekking heb moeten doen.
Overigens ben ik daar ook best blij mee, want het is wél de reden dat ik voor mijn cliënten de coach kan zijn, die ik ben en die zijn daar ook best blij mee, mag ik vaak genoeg constateren.
Maar mét EFT en dat inzicht heb ik gemerkt dat als iemand er voor wil gaan en bereid is, om bewust aandacht te besteden aan zijn/haar patronen, dat het belang van ‘men’ dan veel sneller af kan nemen dan je zou denken. Die patronen worden dan vervangen voor nieuwe patronen, die dan vooral gericht zijn op het doen van dingen voor zichzelf, focussen op waar hij/zij blij van wordt. Dan kán dat best betekenen dat ‘men’ (ouders, broers-zussen, familie, vrienden, collega’s, noem maar op) daar minder blij mee is. Als je gewend bent dat iemand zich vooral aanpast, doet wat jij wilt en rekening houdt met jouw gevoelens en die persoon gaat dat dan stapsgewijs steeds minder doen, dan is dat even wennen en niet iedereen heeft daar trek in. Maar zoals je zelf overal een keus in hebt, geldt dat ook voor ieder ander. En dat bewustzijn groeit meestal evenredig mee.
Als iedereen nou zelf wat meer verantwoordelijkheid neemt voor het eigen geluk, dan is de goedkeuring van “men” niet meer zo hard nodig. En dát is lekker!!
Als dit herkenbaar is, kun je op www.echtwell.nl een bijpassende affirmatie vinden op de pagina “EFT maar mee”.