Maartje – gewoon naar m’n hart luisteren, loslaten en vertrouwen!

Vandaag (zaterdag 17 augustus) werd bovenstaande logica weer eens bevestigd.
Inmiddels zijn Maartje en ik alweer ruim een half jaar maatjes. De eerste keer dat ik met haar naar haar moeder ging, vertelde ik dat ik een hondje heb (Douce dus). In niet mis te verstane bewoordingen kreeg ik van moeders te horen dat zij NIETS van honden moest hebben en de emotie die de woorden begeleidde liet daar ook geen enkele twijfel over bestaan. Dat was duidelijk! Al vrij snel daarna werd duidelijk dat Maartje in deze energie meegegaan was. Als wij buiten liepen en ze op afstand al een hond in het vizier kreeg, verstarde ze, klom half in me en gebruikte me als buffer tussen haar en de hond. Om je een idee te geven: een onwillige peuter in een volwassen lichaam. Da’s écht een uitdaging.
Voor haar en Douce beloofde dat dus weinig goeds. 😉

Inmiddels is haar mama een ster, dus is die situatie anders. Ik breng meer tijd met Maartje door, maar dat zou natuurlijk nog makkelijker zijn, als ze met me mee naar huis kan. Maar …. dáár is Douce!
Dus heb ik overlegd en Maartje gevraagd of ik Douce mee mocht nemen op visite naar haar. Dan zou ze eens zelf kunnen ervaren wat voor hondje het is. Als ik iets vraag wat niet echt haar interesse heeft, checkt ze een beetje uit, maar ik heb het uitgesproken en ze zal dus niet volstrekt verrast zijn. Héél belangrijk voor het vertrouwen.
Vijf weken geleden was het zover. Douce mee, mand mee, lekker in de tuin al voordat Maartje thuiskwam. Toen ze Douce ontdekte was ze ‘not amused.’ Ik had het kortstondig even verbruid. Gelukkig is Douce de rust zelve, heel gehoorzaam (zeker als het echt moet) en met uiteraard wat EFT-en van mijn kant, een paar kopjes thee en vooral een paar meter tussen haar en Douce in de mand, ging het best goed voor de eerste keer. Ik heb geen haast.

Tijdens onze boswandelingen komen we natuurlijk ook altijd honden met hun baasjes tegen en dat was steeds geen feestje. Veel EFT en benoemen hoe die honden gewoon hun eigen ding doen en geen interesse in haar hadden en dan weer verder lopen.

Vorige week ging Douce weer mee naar Maartje in de tuin. Nu was zij er al en wij kwamen later. M’n dochter was er ook bij en zij en Douce mochten ook binnenkomen van haar. Weer wat afstand tussen de mand en Maartje. Nu begon het al wat anders te voelen. Douce had een mini hoedje op (alles om het ijs te breken) en toen ze naar Maartje keek was er zowaar sprake van interactie. Maartje leek het zelfs een beetje leuk te gaan vinden.

Toen werd het vandaag. Vanmorgen weer naar Maartje toe en omdat de plannen niet door konden gaan, werd er gekozen voor een boswandeling. Ook nu zijn we aardig wat honden tegengekomen. Eén keer zelfs vlak langs een heel klasje van een hondencursus! En ze liep er babbelend langs alsof het de normaalste zaak van de wereld was!!! Uiteraard heb ik hier bewust op gefocusd en gevisualiseerd en had ik er alle vertrouwen in. Maar toch:: dit gaat veel sneller dan ik me had voor kunnen stellen! Jippie!

corresponderende blogs: Douce; Cadeau; Maartje –via zoekfunctie op entreepagina

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *