Inmiddels 10 blogjes verder en dus kan ik al een beetje een patroon zien, wat ik ook well leuk vind om met jullie te delen.
Ik geniet er namelijk zelf enorm van. Een vertrouwd proces, omdat ik op die manier veel in mijn Leven laat ontstaan, maar ook steeds weer verrassend (misschien wel omdat ik me graag aangenaam laat verrassen door het Leven).
In het begin vond ik het best spannend… Nu heb ik A gezegd en dan is er geen weg terug, dus maar hopen dat er blogmateriaal boven blijft komen. Verhaaltjes verzinnen daar ben ik niet zo van. Het voelt zo heerlijk om geïnspireerd te worden. Nú weet ik dat het daar, ook waar m’n blog betreft, well goed mee zit.
Soms loop ik met de hond buiten en ‘ploep’… daar wandelt een mooie gedachte door m’n hoofd. Opnemen met m’n phone, dan kan ik ‘m niet vergeten en volgt de rest op het juiste moment. Óf, ik word midden in de nacht wakker met een gewelldige gedachte. Dezelfde actie. Dan kán ik dus well eens denken te weten waar m’n eerstvolgende blog over gaat en soms is dat ook zo, maar net zo vaak dus niet. Dan ga ik zitten, pak het begin dat ik al had erbij en gebeurt er niks! Dan maar een lege pagina en vervolgens rolt er een prachtige blog uit over een onderwerp dat me enorm aanspreekt, maar waar ik bewust nog niet mee bezig was.
Vervolgens bel ik dan m’n vriendin om ‘m aan haar te laten horen/lezen/voelen en vaak valt dan het kwartje op z’n plek en mag ‘ ie online.
Als jullie er net zo van genieten als ik, dan zit het well goed!