Acceptatie is eigenlijk een onderwerp dat bij al m’n cliënten wel aan de orde komt.
Het begint vaak bij het niet kunnen accepteren van omstandigheden; gedrag van de omgeving; hoe ze zich zelf voelen of in wat voor situatie ze zich bevinden.
Op zich niet zo vreemd, want de meesten van ons hebben van kleins af aan geleerd dat bepaald gedrag niet geaccepteerd werd en dat we waardering en goedkeuring kregen als we ons gedroegen conform de wensen van de grote mensen om ons heen. Dan leer je je voor acceptatie afhankelijk te maken van anderen. En raak je min of meer verwijderd van zelf-acceptatie.
Omdat ik bij vrijwel iedereen die Wet van Aantrekking heel snel introduceer (en diezelfde WvA er uiteraard verantwoordelijk voor is, dat juist die mensen bij mij terecht komen die daar voor open staan en aan toe zijn), lukt het de meesten toch wel om verbanden te gaan zien, waardoor ze om te beginnen alles al anders kunnen beleven (en uiteraard levert EFT in dat hele proces een flinke bijdrage), maar ook, indien nodig, kunnen kijken waar iets vandaan komt, zodat ze zich van die negatieve trilling kunnen bevrijden. Heel veel wat eerder gezien werd als lastig, verdrietig, frustrerend en noem maar op, kan dan begrepen worden als die wellbekende “cadeautjes van het Universum.” Nogmaals, niet altijd even aangenaam om uit te pakken, maar als je daar tóch voor gaat, uiteindelijk héél verrijkend.
En wat dan zo prachtig gelijk opgaat is, dat naarmate iemand meer en meer zichzelf kan accepteren, hij ook alles om zich heen met andere ogen kan zien.
Dan kan het nog best zo zijn dat je iets ziet, dat je zelf totaal anders zou doen, of waar je het absoluut niet mee eens bent. Maar naarmate je jezelf meer en meer de ruimte geeft om te zijn wie jij bent, zonder je maar steeds af te vragen of iemand anders daar moeite mee zou kunnen hebben, des te meer kun je ook ieder ander mens de ruimte geven om te zijn wie hij/zij is en dan word je hele Leven anders. Dan levert die acceptatie heel veel vrijheid en ontspanning op.
Ik herinner mij nog mijn eerste sessie, waarin ik de zin: “ik accepteer mezelf innig en volledig” niet over mijn lippen kon krijgen.
Wat is er toch veel veranderd vanaf dat moment!